Bellers en chatters aan het woord

Meneer, het gaat slecht met me. Er lijkt maar geen einde te komen aan de problemen. Ik dacht het ergste gehad te hebben toen we 2 jaar terug beslisten om te scheiden. We waren al langer uit elkaar gegroeid, hadden elk ons eigen leven, maar we beslisten samen te blijven voor onze kinderen. Eens ze afgestudeerd waren, hebben we de knoop doorgehakt: we zouden, elk op onze manier, terug gelukkiger proberen worden.

Vorig jaar in oktober kreeg ik te horen dat ik een hersentumor heb. Mijn wereld stortte in. Ben nu bezig met de bestralingen, ben veel vermagerd, ben vaak te ziek om ook maar iets te doen. Ik heb mijn bakkerij moeten sluiten. Ik kon het niet meer opbrengen, het ging echt niet meer. En ik deed mijn werk zo graag. Ik moet het nu ook redden met een klein inkomen, waar ik niet mee rond kom. Ge kunt u niet voorstellen hoe die tumor me vereenzaamt, elke dag een beetje meer. Toch wil ik blijven geloven in het leven, in de hoop om terug gelukkig en gezond te worden.