Bellers en chatters aan het woord

Mijn zoon is verslaafd aan cocaïne. Ik zag het al lang aankomen en nu is het zover: zijn vrouw heeft hem buiten gegooid. Morgen wil hij bij mij intrekken. Maar ik ben bang. Zelf heb ik al een moeilijke tijd achter de rug. En nu had ik mijn leven net weer op orde en komt hij roet in het eten gooien. Ik ben heel bang dat hij vroeg of laat de boel kort en klein slaat. Of dat hij zelfmoord pleegt. Of mij aanvalt. Ik heb de politie al gebeld, maar die zeggen dat ze daar niets aan kunnen doen. Hij wil niet afkicken, maar hij wil wel bij mij komen wonen. Ik zie dat echt niet zitten.

Het was heel belangrijk voor mij om daar met iemand over te kunnen praten. Ik voel het als een groot taboe, dat mijn zoon in zo’n toestand is. Daar loop je niet mee te koop. Samen met die vrouw van Tele-Onthaal heb ik nagedacht over wat ik kan ondernemen.