Bellers en chatters aan het woord


Ik maak me zorgen om de toestand met mijn kleinzoon van 9 jaar. Elke dag na school zorg ik voor hem. Op zich is dat altijd heel goed gegaan. Maar hij wordt steeds onbeleefder en gedraagt zich als een verwend nest.

Vanmiddag is hij plots weggelopen. Dat was echt een gevaarlijke situatie, want hij is te voet naast een drukke baan gewandeld. En ik ben moeilijk te been dus ik kon hem niet bijhouden. Ik ben hem dan achterna gereden met de auto. Gelukkig kon ik hem overtuigen om in te stappen en is dit goed afgelopen. Maar toch was ik er echt niet goed van.

Toen hij ’s avonds weer bij zijn ouders was, maalde dat door mijn hoofd en heb ik Tele-Onthaal gebeld. Ik kon vertellen dat ik vrees dat er nog problemen in de toekomst gaan volgen met die jongen. En dat ik denk dat de moeilijkheden gekomen zijn omdat hij thuis bij zijn ouders steeds zijn zin krijgt. Dit maakt het moeilijk om hem op te voeden, want ik vind het belangrijk dat hij leert gehoorzamen. Thuis mag hij echt alles.

Het is toch anders om dat tegen iemand te vertellen, dan om daar in je hoofd over te piekeren. Na het telefoontje met Tele-Onthaal heb ik besloten dat ik hierover dit weekend een gesprek wil hebben met mijn dochter..

- Vrouw, 60 jaar, telefoon