In de periode vlak nadat mijn man was overleden, belde ik af en toe naar Tele-Onthaal. Dan kon ik mijn hart eens luchten en eens wenen, zonder de kinderen ermee te belasten. Ze hebben het immers al moeilijk genoeg. Altijd maar die verdrietige mama zijn doet mij schuldig voelen, dus krop ik het op. Eens wel alles kunnen zeggen tegen Tele-Onthaal was dan ook een opluchting…
- Vrouw, 80 jaar, telefoon