Bellers en chatters aan het woord


Het is allemaal moeilijk, er is niets wat ik niet ken. Ik weet wat het is: alleen in bed liggen, ziek zijn en alleen zijn, terug thuiskomen en alleen zijn. Je kan niets opnoemen dat ik niet heb meegemaakt.

Ik woon op de buiten. Als ik eens naar buiten ga, zie ik niemand. Wanneer ik naar de stad ga, ben ik alleen.

Ik heb geprobeerd om me aan te sluiten bij een vereniging. Ik voelde me nergens echt goed. Je komt onder de mensen, dat wel. Maar ik blijf me alleen voelen. Daar vind je geen echte vriendschap. Op momenten dat de eenzaamheid erg toeslaat, bel ik met Tele-Onthaal.

- Vrouw, 50 jaar, telefoon