Twee jaar geleden startte ik als vrijwilliger bij TO. Ik wou mensen die door een moeilijke periode gingen graag helpen met wat ik dacht goed te kunnen, “praten”. Tijdens de grondige opleiding leerde ik niet alleen mezelf beter kennen, maar ook dat het de positieve kracht van “het actief luisteren naar anderen” is die anderen helpt en niet het praten an sich.
Sinds die eerste dag aan de telefoon begrijp ik die positieve kracht van “het actief luisteren naar anderen” steeds beter en beter. Door mensen een klankbord of gesprekspartner aan te bieden voor hun problemen rond relaties, vriendschap, eenzaamheid, ziekte, zelfdoding,…, slaag je er bijna altijd in hun problemen wat minder zwaar te laten aanvoelen en hen zelfs mee op weg te zetten naar een oplossing op korte of lange termijn. Tijdens zo’n gesprek voel je de last van hun schouders vallen. Ook als vrijwilliger zorgt dat kantelmoment telkens weer voor heel veel voldoening.
Bij Tele-Onthaal leerde ik ook veel sympathieke mede-vrijwilligers kennen. De groepsactiviteiten en vormingen zijn het uitgelezen tijdstip om ervaringen te delen en nog meer bij te leren. Vrijwilligerswerk bij Tele-Onthaal scherpt de realiteitszin aan, de empathie ook, het zet je vaak zelf aan het denken. Het relativeert vaak de eigen kleine dagdagelijkse beslommeringen en je leert veel vaardigheden die jouw eigen relatie en gezin ten goede komen. Het geeft veel meer positieve energie terug dan je erin investeert.