Vanmiddag is mijn kleinzoon plots weggelopen. Dat was echt een gevaarlijke situatie, want hij liep te voet naast een drukke baan.

Ik wilde mijn buurmeisje waarschuwen, maar wist niet goed hoe ik dit zou aanpakken.

Ik word vaak uitgesloten. Dan voel ik me heel alleen.

Ik lig alweer anderhalf uur naar mijn wekker te staren en zie iedere minuut passeren.

Ik heb schrik dat ik nooit nog terug in staat zal zijn om echt te werken, om de draad van mijn leven weer op te nemen.

De oproeper kan zijn verhaal kwijt en dat lucht vaak enorm op.

Na 35 jaar samen en drie kinderen grootgebracht, heeft mijn man nu iemand anders. Ik voel me ontzettend eenzaam en verdrietig.

Mijn zoon is verslaafd aan cocaïne. Morgen wil hij bij mij intrekken. Ik zie dat echt niet zitten.

Wat zal er gebeuren als ik ouder word, als ik niet kan blijven zorgen voor mijn zoon? En wat als hij agressiever wordt?

Hoe gaan we het samen hebben, mijn man en ik, nu we zo op elkaars lip gaan zitten?