Soms bel ik naar Tele-Onthaal als ik last krijg van mijn gedachten...Ik kan het dan eens allemaal van mij afpraten.

Ik mis hem zo erg. De leegte is enorm

Ik ben boos en verdrietig en bang voor de toekomst... Ik weet niet goed bij wie je met zo'n zware gevoelens terecht kan.

Ik ben opnieuw beginnen te drinken. Ik durf er met niemand over praten.

Ik maak me zorgen om mijn dochter van 7 jaar. Ik krijg haar met geen stokken mee als het tijd is om te vertrekken naar haar papa.

Als mensen weten dat je ooit gepest werd, zien ze je toch in een ander licht.

Mijn dochter is heel belangrijk voor mij. En nu verwijt ze me van alles dat niet waar is.

Toch heb ik al geregeld zeer goede vrijwilligers mogen ervaren met de nodige luisterbereidheid, begrip, medeleven

Ik blijf me alleen voelen.

Ik heb een vreselijk parcours afgelegd in de psychiatrie: 20 jaar opnames voor depressies, borderline, verslaving...