Mijn zoon is verslaafd aan cocaïne. Morgen wil hij bij mij intrekken. Ik zie dat echt niet zitten.

Bij mijn moeder op bezoek gaan is erg confronterend, het maakt me bang. Ik besef maar al te goed dat ik even kwetsbaar ben.

Ik bel eens naar jullie omdat mijn man en ik er niet uit geraken: willen we nu kinderen of niet?

Een vriendin stuurde me een rare sms en ik wist echt niet wat ik ervan moest denken. Ze leek te suggereren dat ze dacht aan zelfdoding.

Vanmiddag is mijn kleinzoon plots weggelopen. Dat was echt een gevaarlijke situatie, want hij liep te voet naast een drukke baan.

Ook tegenover mijn vrienden voel ik me heel onzeker. Ik vrees dat zij me beu gaan worden op den duur.

Ze rookte toen al wiet. Maar ik denk dat ze ondertussen al veel zwaardere drugs gebruikt.

Ik wilde mijn buurmeisje waarschuwen, maar wist niet goed hoe ik dit zou aanpakken.

Normaal had ik heel veel vrienden en kon ik bij veel mensen terecht. Nu ben ik dat allemaal kwijtgespeeld. Ik heb er zoveel spijt van.

Ik ben verslaafd aan gokken. De schuldenberg wordt altijd maar groter.