Ik ben ongepland zwanger en ik zou moeten beslissen of ik het ga houden of niet.

De weken voor hij stierf, ben ik soms kwaad geweest op mijn man, omdat hij me alleen zou achterlaten. Achteraf voelde ik me soms schuldig om wat ik gezegd had.

Ik heb schrik dat ik nooit nog terug in staat zal zijn om echt te werken, om de draad van mijn leven weer op te nemen.

Ik heb een vreselijk parcours afgelegd in de psychiatrie: 20 jaar opnames voor depressies, borderline, verslaving...

Ik leef van een uitkering, dus ik heb het niet breed.

Ik bel met Tele-Onthaal omdat ik terug veel aan zelfmoord denk.

Ik ben echt bang dat de verslaving van mijn stiefzoon alles kapot zal maken.

Ik ben nu al anderhalf jaar thuis van het werk en sta op de ziekenkas.

Ik heb al vele jaren Parkinson, maar het is met de dag moeilijker om die vreselijke ziekte te dragen.

Mijn leven gaat met ups en downs... maar deze down duurt nu wel heel lang.