Ook al nemen jullie mijn fysieke pijn niet weg, ik kan even rustiger worden door te praten.

Ik bel eens naar jullie omdat mijn man en ik er niet uit geraken: willen we nu kinderen of niet?

Ze rookte toen al wiet. Maar ik denk dat ze ondertussen al veel zwaardere drugs gebruikt.

Naast ons woont een groot gezin, die ons dagelijks uitschelden omdat wij er volgens hen anders uitzien.

Ik ben nu al anderhalf jaar thuis van het werk en sta op de ziekenkas.

Onlangs heb ik iemand leren kennen waar ik goed kan mee praten. Maar eigenlijk heb ik wat schrik voor een een nieuwe vaste relatie.

Ik wil geen homo zijn. Ik vecht ertegen.

Een vriendin stuurde me een rare sms en ik wist echt niet wat ik ervan moest denken. Ze leek te suggereren dat ze dacht aan zelfdoding.

Er hangt een gespannen sfeer tussen mij en mijn partner. Maar ik ben bang om er met hem over te praten.

Mensen begrijpen het niet dat je soms weigert om voor je ouders te zorgen. Emotioneel vind ik dit erg moeilijk.