Mijn zoon gaat het verkeerde pad op, hij zit echt bij de verkeerde vrienden. En ik heb er geen vat meer op.

Ik word gekleineerd door de zussen van mijn vriend. Het waren zogezegd grapjes, maar die hebben mij wel gekwetst.

Eigenlijk voel ik me heel eenzaam de laatste tijd. Door mijn vermoeidheid en de zorg voor mama, heb ik bijna geen sociaal leven meer.

Toch heb ik al geregeld zeer goede vrijwilligers mogen ervaren met de nodige luisterbereidheid, begrip, medeleven

Ik ben echt bang dat de verslaving van mijn stiefzoon alles kapot zal maken.

Ik wil zo graag een goede mama, een goede vrouw zijn, maar het lukt me niet meer.

Onlangs heb ik iemand leren kennen waar ik goed kan mee praten. Maar eigenlijk heb ik wat schrik voor een een nieuwe vaste relatie.

Ik ben opnieuw beginnen te drinken. Ik durf er met niemand over praten.

De anonimiteit zorgt dat ik meer durf vertellen.

Wanneer ik mijn vriendinnen bezig hoor, voel ik mij alleen. Een buitenbeentje